1 Ocak 2012 Pazar

Annenin ölümü

annenin ölmesi sadece bir varsayımdan ibaretken varsayımlar üzerine düşüncelerin ve yaşanmış acıların farklı yerlerde ele alınması gerektiğini düşünüyorum.

mesela ben bundan bir hafta öncesine kadar birçok varsayımda bulunabilecekken ve elim gitmezken artık bu acıyı tanıyorum, elimle tutuyorum ve diğerlerine gösterebiliyorum.

annenin ölümü ne kadar tanık olsanız da garip yerlerden karşınıza çıkan garip bir var olma hali. ben ki son dönemlerinde hep yanında, son gecesinde artık zamanının dolduğunu, benim için uzatmaları oynamaya başladığını görmüş, apar topar fenalaşmasına gitmiş, ölüsü ile karşılaşacağımı bile bile yoğun bakımın kapısına koşmuş, morga elleri ile götürmüş, öleceğini bilmeme rağmen bilememe rağmen inanamayıp kumaşı açtırmış, morga sokmadan yüzünü görmüş, sarılmış, öpmüş, bursa'ya cenaze nakil aracı ile getirilmeden önce tabuta kendim taşımış, tabutla yolculuk etmiş, defnedileceği yere kendim indirmiş bir insanım. tüm bunlar artık insanın zihninden annesinin yaşadığı pseudo gerçeğini silmeli, değil mi?

annem öleli tam yedi gün oldu, rakam ile 7, hatta sekizinci günden saat alıyoruz, bazılarına göre definden sonrası sayılıyor, o zaman da yarın, ki which is kandil, annemin yedisi ve ben hala kendimi beni aramasını beklerken buluyorum, dün gece ciddi ciddi, bir haftadır buradayım, annem beni nasıl merak etmedi de aramadı hayret derken yakaladım, halbuki telefonunu bile o şaşkınlıkla bloke etmişim, hayatta olsa bile nasıl arasın...

bu sürer mi bilemiyorum, alchoburn'ün annesine söyledim, onda da hala olurmuş benzeri şeyler, acaba olacak mı sonrasında da? sanki buraya gezmeye gelmişim, işleri halledip döneceğim ya da annem bir yere gitmiş gibi, özlem giderek büyüyor. hafta sonu mezarlığa gidemedim, deli gibi özlüyorum, yapılacakları bir kenara bırakıp arkama bakmadan oraya koşmak istiyorum.

bugün annemin yedisi, ben hala deli gibi onu etrafımda arıyorum...



(27.06.2011 15:53)


 bana çocukum demesini özledim.

- saat iki olmuş, sen yatmıyor musun daha çocukum?
+ tamam anne ya üff (annelere en çok söylenenlerden biri)

(13.10.2011 02:20)


*Kıymet Nadir Bindebir'in 20.01.2007 tarihli Annesi Erken Ölen Kızlara diye çok güzel bir yazısı vardı online Yaprak Dergi'de, link ölmüş ve yazıyı bulamadım, ithaf ettiklerinden biri can dostumdu, ilik nakli sonrası annem ölmesin diye didinirken pat diye onun annesi ölüvermişti işte. Henüz mezar yerini bile satın alamadık. Ocak'ta son...*

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder