ben tam bunları düşünürken ve yine bir spam mail ile karşılaştığımı zannederken barry joe mcdonagh sanki yaşadıklarımı hissetmişçesine aynı şeylerden bahseden bir mail göndermiş: (sonradan ek, aslında arada bir gönderiyormuş)
dear berte,
one of the hardest things about having anxiety
and panic attacks, is that the people around you simply
do not understand how you feel.
you tell them how terrifying a panic attack is and they
think you are just exaggerating. you explain the anxious
thoughts you have and they remark, "hey i get stressed too".
you tell them that you wake each morning with a sense of
dread, and they say "oh come on, who is a morning person?".
they simply don't get it.
the weekend is coming up and your partner wonders why
you can't just go out for dinner with friends and leave
your fears behind? what they don't get is that sometimes
you think you will actually die the fear is so intense
and that your mind is in such a fog that you won't be
able to enjoy yourself for a minute.
read the full post on my blog here:
http://www.panicaway.com/blog/people-do-no-undertand-how-you-feel
açıkçası benim hiçbir zaman ölüm korkum olmadı, atipik bir panik ataklıyım sanırım ama ölüm kısmını atarsanız diğer kısımlar uyuyor. ne demiş barry?
anksiyetenin ve panik atağın en zor tarafı, çevrenizdeki insanların en basitinden sizi anlamamasıdır.
onlara panik atağın ne kadar korkutucu olduğunu anlatırsınız ve onlar abarttığınızı düşünür. kaygılarınızı açıklarsınız ve derler ki "hey, ben de stres altındayım, nedir yani?" sabahları uyandığınızda kendinizi berbat hissettiğinizi söylersiniz ve derler ki "hadi yapma, kim sabah neşeli uyanıyor ki?"
kısacası bir halt anlamazlar, gerçekten anlamazlar. (yıllarca arkadaşlarım, e ben de kendimi kötü hissediyorum, ne var bunda? dedi, ben de eben dedim...)
haftasonu yaklaşıyordur ve sevgiliniz neden korkularınızı geride bırakıp arkadaşlarla eğlenemeyeceğinizi merak ediyordur. anlamadıkları şey şu ki, (neyse ki bu kısım hiç olmadı bende) bazen ölüm korkunuz o kadar yoğundur ki başınız böyle dumanlıyken iki gıdım bile zevk alamayacaksınızdır.
işte gerisinde de blog linki geliyor, işinize yarar mı bilemem ama denemesi bedava.
(07.04.2011 19:31)
10 gün önce çok ciddi bir atak geçirdim. içinde bulunduğum şartlar ve ilacımı iki gün aksatmış olmam, daha doğrusu edinmeye fırsat bulamamam da durumu etkiledi.(meğer o gece annem mide kanaması geçirmiş ben atak geçirirken) yine barry amca hissetmiş ki bir ileti daha aldım... röportajı dinlemedim, koşullarım o kadar uygun değil, dinlemek isteyenler için:
does your doctor understand your anxiety? did he or she explain
what was going on and the options that were open to you?
(doktorunuz anksiyetenizi anlıyor mu? size ne olduğunu ve opsiyonlarınızı açıkladı mı?)
dr harry barry is a well know doctor here in ireland
who i admire greatly as he has an excellent reputation
for helping his patients deal with anxiety and depression.
(doktor heri beri irlanda'da tanınmış bir doktor, kendisine hayranım, hastalarının anksiyete ve depresyonla mücadele etmelerine yardım etmesi ve ortaya koyduğu başarı süper felam)
i had the opportunity to interview him recently and i
want to share the interview with all of you. his approach
completely aligns with my program panic away and for
anyone that still feels threatened by the sensations of
panic or anxiety, i think you will find his words very reassuring.
(geçenlerde kendisiyle bir röportaj yapma fırsatı buldum ve röportajı sizinle de paylaşmak isterim. yaklaşımı benim defol panik programımla örtüşüyor ve panik veya anksiyete sorununun başlarında kara bir bulut gibi dolaştığını hisseden herkes için de uygun. sözlerini çok güven verici bulacaksınız bilmemne)
accent warning -this is an interview with two irish men
on the line ;)
(aksan uyarısı: gerçi ingilizce bilmiyorsanız bundan sonrası işinize yaramaz, bilenlere de çevirmeye gerek yok mok)
click here to hear it:
http://www.panicaway.com/blog
to your success
barry joe mcdonagh
www.panicaway.com
(18.06.2011 16:16)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder